HISTORIA DWORU I WSI

28.08.1386 - dokument stwierdzający istnienie wsi

XV wiek - Raciborsko należy do  Stanisława Klempa herbu Strzemię i kilku współwłaścicieli. Składa się z sześciu łanów kmiecych, karczmy, zagrody i ról szlacheckich

1525 - Raciborsko przechodzi w ręce syna Stanisława - Baltazara

1525 - Stanisław Morsztyn nabywa od swojego dłużnika Baltazara Klempa wsie Raciborsko, połowę Pawlikowic i część Taszyc

1581 - Raciborsko dziedziczy Florian Morsztyn. Morsztynowie zakładają Zbór Ariański, po którym pozostał cmentarz. Jest to główna siedziba głośnej w dziejach literatury rodziny Morsztynów

1819 - Baron Przychodzki kupuje na licytacji od Jana Kantego Morsztyna Raciborsko i Witkowice

1834 - Baron Przychodzki sprzedaje Raciborsko i Witkowice swemu zięciowi Michałowi Różyckiemu, który zakłada przed domem ogród angielski i wznosi budynki gospodarcze

1838 - Michał Rola Różycki odstępuje Raciborsko swojemu szwagrowi Teodorowi Przychodzkiemu za dobra Siercza i Klasna

1847 - Teodor Przychodzki sprzedaje Raciborsko i Witkowice swej siostrze Elżbiecie z Przychodzkich Dydyńskiej

1873 - Elżbieta Dydyńska darowuje Raciborsko i Witkowice swojemu synowi Marianowi Dydyńskiemu

II połowa XIXw. - ogród angielski założony przez Teicherta zostaje znacznie zmieniony i powiększony, opiera się jednak na projekie podstawowym

1920 - Marian Dydyński darowuje Raciborsko i Witkowice Krzysztofowi hr. Morsztynowi, który zmarł w nieistniejącym dziś dworze

Po II wojnie światowej Raciborsko podlega parcelacji, a resztówka (dwór, ogród, 12ha użytków rolnych) przechodzi na własność Państwowego Funduszu Ziemi. We dworze mieści się kaplica, w której sprawowane są msze święte. Park sukcesywnie ulega dewastacji na skutek wypasu bydła, braku pielęgnacji i częściowego wyrębu starodrzewia. W latach 70 – tych w miejscu dworu trwa budowa Kościoła. Jego fundatorami są parafianie przy nieocenionym wsparciu ks. Jana Gustkowicza – Raciborzanina z pochodzenia, proboszcza jednej z parafii w Gdańsku.

1978 – uroczyste poświęcenie Kościoła Parafialnego. Którego proboszczem przez kilkadziesiąt lat był śp. Ks. Stanisław Mżyk